ANTALYA’da depremzedeler için toplanan yardımların koordine edildiği alanda gün boyu çalışan Engelli Bayram Yılmaz (29), görenlerin beğenisini kazandı. İki kolu dirsekten yukarıda olan ve sağ gözü olmayan Yılmaz, “Kalp daha fazlasını yapmak isterdi. Buradaki herkese teşekkürler herkes bir şeyler yapmaya çalışıyor. Ben bir engelli olarak bu insanlar için mücadele ediyorum. Onlar için bir şeyler yapabilirsek ne mutlu bana.” söz konusu.
Türkiye’yi sarsan ve Kahramanmaraş merkezli 10 ili etkileyen iki büyük depremin ardından ölü ve yaralı sayısı her geçen gün arttı, on binlerce insan evini kaybederek sokaklarda kaldı. Depremin vurduğu bölgelerde depremzedelerin ihtiyaçlarının karşılanması için Türkiye’nin dört bir yanında kampanyalar düzenlenmeye başlandı. Hayırseverler yayınlanan listelerdeki eksiklikleri ellerinden geldiğince satın alarak ulaşım ve koordinasyonu sağlayacak kurumlara iletirler.
Konyaaltı Belediyesi’nin düzenlediği yardım alanında bölgeye gönderilecek eserler için hummalı çalışmalar sürüyor. Pek çok kişi isteyerek çalışmalara destek veriyor ve yardımın bir an önce ulaşması için canla başla çalışıyor. Bu gönüllülerden biri de 2004 yılında Şırnak’ta çobanlık yaparken bulduğu bir cismin patlaması sonucu iki kolunu dirsekten yukarısı ve sağ gözünü tamamen kaybeden Bayram Yılmaz. depremzedelere yardım etmek için ilk günden beri sahada çalışıyor. Yılmaz gelen bağışları arabalara doldurup düzeni sağlıyor, kolileri yerlerine teslim ediyor, ara sıra da çalışanlara su dağıtıyor. Yılmaz’ı görenler gencin yanına giderek tebrik ederler. ‘KEŞKE ORADA OLSAYDIM’ Yaşananlara çok üzüldüğünü söyleyen Bayram Yılmaz, “Yaklaşık 3 gündür burada gönüllü olarak çalışıyorum. İmkanlar bazen elverişsiz oluyor. Yapabilirsek yapabiliriz. burada onlar için bir şey var, bizi biraz gururlandırıyor. Depremi duyunca çok üzüldüm. Enkaz altında kalanların bir an önce kurtarılmasını temenni ediyorum.”
Depremzedeler için daha fazlasını yapmak istediğini söyleyen Yılmaz, “2004 yılında çobanlık yaparken bilinmeyen bir cisim görüp oyun oynarken patlaması sonucu hem ellerimi hem de sağ gözümü kaybettim. Buna rağmen sporla tanıştım. ve hayata bu şekilde tutundum.Kendimden daha kötü durumda gördüğüm engelli kardeşlerim oldu.“Kalbim daha fazlasını yapmak istese de hayatı seviyorum. Çok şükür burada herkes bir şeyler yapmaya çalışıyor. Bir engelli olarak elimden geldiğince bu insanlar için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Onlar için bir şeyler yapabilirsek ne güzel olur” dedi.
